Tijdens het weekend hadden we tijd om een uitstapje te plannen. Zaterdag zijn we eerst een waterval gaan bezichtigen na een zeer lange en hobbelige baan. Na de lange rit en de pijnlijke kont als gevolg, was het uitzicht op de waterval een beetje teleurstellend. Van hieruit zijn we doorgereden naar de warmwaterbronnen waar we voor het eerst hebben kunnen zwemmen. Zoals aapjes aan de lianen zijn we het water, met een zeer aangename temperatuur, ingeplonsd. Het was super om eindelijk wat verfrissing te hebben na al deze lange warme dagen.
Zondagvoormiddag zijn we vertrokken naar Engaruka voor een week. King Lewis kwam ons thuis ophalen met de taxi die ons afzette aan de bushalte. Alsof onze billen gisteren nog niet genoeg hadden afgezien, moesten we nu een 6 uur lange rit tegemoet gaan op een overvolle bus. Kort samengevat: oksels in ons gezicht, bagage van anderen op onze schoot terwijl onze bagage op het dak van de bus werd gelegd, kinderen die op onze schoot kwamen zitten, borsten tegen ons aan gedrukt,... en dat terwijl de bus reed op een baan reed waar je in België zelfs nog niet met een Jeep zou rijden.
Zondagvoormiddag zijn we vertrokken naar Engaruka voor een week. King Lewis kwam ons thuis ophalen met de taxi die ons afzette aan de bushalte. Alsof onze billen gisteren nog niet genoeg hadden afgezien, moesten we nu een 6 uur lange rit tegemoet gaan op een overvolle bus. Kort samengevat: oksels in ons gezicht, bagage van anderen op onze schoot terwijl onze bagage op het dak van de bus werd gelegd, kinderen die op onze schoot kwamen zitten, borsten tegen ons aan gedrukt,... en dat terwijl de bus reed op een baan reed waar je in België zelfs nog niet met een Jeep zou rijden.
Eindelijk aangekomen op de meest afgelegen plaats ooit moesten we nog even te voet tot onze verblijfplaats. Deze bestond uit verschillende hutjes gemaakt uit modder en koeienstront. Je had het hutje van King Lewis , onze slaaphut, een eet-, kook- en 'douche'hut. Aangezien het tegen dan al bijna avond was, stond enkel nog het avondeten, bonen/kikkerkerwten met rijst (zowat de menu voor de rest van de week) op de planning. Daarna konden we gaan slapen samen met de andere achtpotige vriendjes van Mariska in onze kamer.
Na een korte nacht (het is nogal wennen aan de vele lawaaierige vogels, de duizenden kikkers, de bellen rond de schapen hun nek, de blaffende honden en de twee kraaiende hanen) konden we even genieten van onze droge boterhammen en op een polepoletempo vertrekken naar de clinic. De clinic ligt op zo'n 25 minuten wandelafstand van onze verblijfplaats en bestaat uit slechts vier kamertjes: een vaccination room (dat als opslagplaats wordt gebruikt), een delivery room voor pre-en postnatale zorgen, een consultation room en een medication room. Wij brachten onze voormiddag door met de verpleegkundige die de consultaties van de dokter overnam, aangezien deze medicatie moest halen in de stad (en die ligt niet zo dicht bij het dorp). Op maandag gaan enkel consultaties door voor kinderen en in de namiddag is er de mobile clinic. De jeep had wat vertraging, maar rond 15 uur konden we alsnog vertrekken. We moesten 80 kilometer rijden doorheen een rotsachtig gebied, gelijkaardig aan onze safari. We zagen onderweg immers nog wat giraffen, gazellen en zebra's om daarna plots in de middle of nowhere, onder een grote boom, tientallen vrouwen en kinderen te treffen. Het was de verzamelplaats voor het toedienen van de vaccinaties tegen polio, rota, difterie, tetanus en pertussis. Heel wat baby'tjes laten huilen dus met het geven van de injecties.
De volgende dagen deden we de consultaties samen met de dokter. We zagen er de gevolgen van traditionele medicatie, armoede en onwetendheid. Mensen stellen een bezoek aan de dokter vaak uit en denken het zelf te kunnen oplossen door 'geneeskundige kruiden' te smeren in kleine incisies die ze maken ter hoogte van de aangedane regio.
Na de werkuren deden we traditionele Masaïdingen. Geiten melken, naar de Masaïmarkt gaan, juwelen maken, vuur leren maken en een geitoffering bijwonen.
Na de werkuren deden we traditionele Masaïdingen. Geiten melken, naar de Masaïmarkt gaan, juwelen maken, vuur leren maken en een geitoffering bijwonen.
Op zaterdag moesten we alweer vroeg opstaan aangezien we om 6 uur reeds op de bus moesten zitten voor weer een helse rit terug richting Arusha. Voor de rest bestond ons weekend uit luieren in de warme Afrikaanse zon en verbrand geraken :)